Στην περίπτωση που έχουν χαθεί αρκετά δόντια, αλλά όχι όλα , μία από τις λύσεις που υπάρχουν είναι η μερική οδοντοστοιχία.

Οι τύποι και τα σχέδια των μερικών οδοντοστοιχιών διαφέρουν ανάλογα με το:

• αν πρόκειται για την άνω ή για την κάτω γνάθο,
• πόσα δόντια έχουν απομείνει στο στόμα,
• ποια δόντια θα χρησιμοποιηθούν ως στηρίγματα κτλ.

Το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι δίνουν λύση ακόμη και όταν δεν υπάρχει τελευταίο δόντι στήριγμα στο στόμα και ότι ακόμη και αν στο μέλλον χαθεί ένα ή παραπάνω δόντια πολλές φορές μπορεί να προστεθεί με πολύ μικρό κόστος στην ίδια την μερική οδοντοστοιχία. Έτσι ο ασθενής δεν αναγκάζεται να επιβαρυνθεί οικονομικά και χρονικά κάνοντας μία τελείως καινούρια εργασία, αλλά ‘’μεταποιεί’’ αυτήν που ήδη έχει.

Οι δύο κύριοι τύποι στήριξης των μερικών οδοντοστοιχιών είναι

• Με άγκιστρα. Αυτά μπαίνουν διακριτικά στα δόντια-στηρίγματα εκεί όπου δεν φαίνονται όταν ο ασθενής μιλάει
• Με συνδέσμους ακριβείας. Η μερική οδοντοστοιχία κουμπώνει σε αυτούς τους συνδέσμους και δεν είναι ορατό τίποτα αντιαισθητικό. Ενδείκνυνται ιδιαίτερα όταν ο ασθενής γελάει πλατυά και δεν θέλει να φαίνεται πού είναι η εναλλαγή φυσικών και τεχνιτών δοντιών.